De Hallepoort maakt deel uit van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis. In mei 2023 werd een oproep tot ideeën voor de toekomstige invulling van de Hallepoort gepubliceerd.
De Regie der Gebouwen voerde van maart 2007 tot mei 2008 restauratie- en aanpassingswerken uit. In 2019 werden de elektrische installaties volledig vernieuwd.
Geschiedenis
De Hallepoort dateert van de veertiende eeuw en maakte deel uit van de tweede stadsomwalling van Brussel. Ze is de enige van de zeven stadspoorten uit die tijd die bewaard is gebleven. Door de eeuwen heen - tot zij in 1842 door de staat werd gekocht - dreigde ze herhaaldelijk vernietigd te worden. Ze werd door de jaren heen voor verschillende doelen gebruikt: voor militaire doelen, voor invoer- en uitvoercontrole, als tempel van de lutherse kerk, als graanzolder en zelfs als gevangenis.
2023: Oproep tot ideeën voor de toekomst van de Hallepoort
In mei 2023 publiceerden de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis een oproep tot ideeën voor de toekomstige invulling van de Hallepoort.
De oproep tot ideeën stond open tot en met 1 september 2023.
Meer informatie op de website van de Hallepoort.
2019: Vernieuwde elektrische installatie
In het najaar van 2019 werden de elektrische installaties volledig vernieuwd. Alle installaties, van verlichting en HVAC tot de brandcentrale, werden samengebracht in een nieuwe elektriciteitskast. Er werden ook automatiseringen ingevoerd. Zo gaan de lichten bijvoorbeeld automatisch aan en uit.
Daarnaast lag er een grote focus op de brandveiligheid van het gebouw. De brandcentrale werd volledig vernieuwd en een aantal vensters krijgen binnenkort een motor waardoor ze bij brand op aanvraag van de brandweer opengaan om rook buiten te laten.
2007-2008: Renovatiewerken
De renovatiewerken benadrukten de eigenheid van de Hallepoort als een archeologisch overblijfsel uit de middeleeuwen. Tegelijkertijd verloren ze de neogotische interpretatie niet uit het oog die architect Hendrik Beyaert er in de negentiende eeuw aan gaf. Natuurlijk is het project ook vanuit een hedendaags perspectief gerealiseerd.
De werken aan het interieur bestonden uit:
- Inrichtingswerken, zoals het plaatsen van een vloer in de kelderverdieping, het vernieuwen van de vloer op de eerste en de tweede verdieping en het afwerken van het zichtbare sanitair.
- Technische infrastructuurwerken, zoals alle werken aan de elektriciteit en de verlichting.
- De installatie van vast tentoonstellingsmeubilair, zoals de plaatsing van structuren in metaal en glas. Bepaalde nissen werden met glas afgeschermd zodat zij als vitrinekast gebruikt kunnen worden.
De buitenwerken omvatten de restauratie van het smeedwerk op het dak en de reiniging van de gevel.
Er zijn ook restauratiewerken uitgevoerd aan de ingang langs de kant van Sint-Gillis, om de herkenbaarheid van het gebouw te vergroten en de geschiedenis van het gebouw beter tot zijn recht te laten komen. De ingang langs de kant van Sint-Gillis is veel prestigieuzer en springt meer in het oog van voorbijgangers. De Regie der Gebouwen voerde de werken uit in overleg met de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Technische fiche
Eigenaar: Belgische staat
Bouwheer: Regie der Gebouwen
Gebruiker: Koninklijk Museum voor Kunst en Geschiedenis
Elektriciteitswerken
Aannemer: ELI Automation SPRL
Duur werken: augustus-november 2019
Kostprijs: 50.000 euro (incl. btw)
Renovatiewerken
Architect: Marco Bollen
Algemene aannemer: Monument Vandekerckhove
Duur werken: maart 2007-mei 2008
Laatste wijziging in oktober 2023
