Historiek

In 1980 richtte de Regie der Gebouwen op een bouwterrein, eigendom van de federale staat, een gebouw op voor het Rijksarchief in Aarlen.

Tegelijkertijd werd er een te bebouwen oppervlakte van duizend vierkante meter gereserveerd, om het gebouw uit te breiden als dat nodig zou blijken.

Context

Het Rijksarchief in Aarlen voert de federale archiefwetgeving uit voor het arrondissement van Aarlen en Neufchâteau en voor de diensten die van de provincie Luxemburg afhangen.

De kantoren, werkruimtes en opslagruimtes van het Rijksarchief hadden hun verzadigingspunt bereikt. Daarom werd de infrastructuur uitgebreid en gemoderniseerd. Zo beantwoorden de gebouwen terug aan de eisen en normen van archivering en publiekswerking.

Nu ze afgewerkt zijn, kunnen er in de twee gebouwen samen een totaal van 45 km aan archieven worden opgeslagen.

Werken

Fase 1: bouw van een uitbreiding

In de eerste fase werd een uitbreiding gebouwd die voornamelijk bestaat uit opslagruimtes en onthaalruimtes voor het publiek.

Het gebouw heeft een betonnen structuur en beslaat een totale oppervlakte van 4631 vierkante meter, verdeeld over 5 verdiepingen.

Het bijgebouw biedt ruimte voor de opslag van een extra twintig kilometer aan archieven, in aangepaste klimatologische omstandigheden en met een beveiligde toegang.

Fase 2: renovatie van het bestaande gebouw

Met een oppervlakte van 4403 vierkante meter bestaat het huidige gebouw (vleugel A) voornamelijk uit archiefmagazijnen en lokalen voor het personeel.

Er vond een volledige asbestverwijdering plaats in het gebouw. 

De binneninrichting werd vervolgens volledig gereorganiseerd en gerenoveerd.

De elektriciteit, het sanitair en alle andere technische installaties werden volledig vernieuwd.

Het oude gebouw beantwoordt voortaan aan de EPB-eisen en het personeel beschikt nu over ruimere, moderne werklokalen die voldoen aan hun behoeften.

Een betere circulatie

De circulatie in het gebouw werd ook verbeterd en verloopt nu via drie afzonderlijke circuits: een voor het publiek, het personeel en voor het archief.

Om het oude gerenoveerde gebouw te verbinden met het nieuwe bijgebouw en een vlotte circulatie te verzekeren, werd een verbindingsvolume gecreëerd tussen de twee gebouwen.

Het volume, bestaande uit een lift en een breed trappenhuis, omvat eveneens een tentoonstellingsruimte verdeeld over de vijf niveaus van het gebouw. De bezoekers worden uitgenodigd die tentoonstellingsruimte te bezoeken wanneer ze zich naar de leeszaal op de laatste verdieping begeven. 

De directe omgeving werd ook gerenoveerd, evenals de asfaltbedekking van de parking.

Duurzame constructie

Een hoog isolatieniveau

De nieuwbouw is een energiebesparend gebouw met een hoog isolatieniveau.

De gevel van het oude gebouw werd volledig geïsoleerd en alle ramen werden vervangen.

Fotovoltaïsche zonnepanelen

106 fotovoltaïsche zonnepanelen werden op het dak geplaatst. Ze maken een jaarlijkse CO2-besparing van meer dan 6 ton mogelijk.

Een warmtepomp met verticale geothermische sonde

Het nieuwe verwarmingssysteem in het bijgebouw werkt door middel van een warmtepomp met verticale geothermische sonde (glycolwater/water). Die warmtepomp wordt gevoed door de fotovoltaïsche zonnepanelen en verzekert de warmwaterproductie die nodig is om de verschillende ventilo-convectoren van het bijgebouw te voeden. Ze maakt het mogelijk om gratis groene energie te recupereren die opgeslagen zit in de bodem om de uitbreiding in de winter te verwarmen en in de zomer af te koelen via geocooling.

Een nieuwe ventilatiegroep

In het oude gebouw werd er een nieuwe ventilatiegroep geplaatst om een betere controle mogelijk te maken van de klimaatomstandigheden, specifiek voor het behoud van het archief.

Een stormbekken

Er werd een stormbekken geplaatst om als buffer te dienen in geval van hevige regen en om de risico’s op hoge waterstanden van de Semois te beperken.

Een waterreservoir van 20 m³

Er werd ook een waterreservoir van 20 m³ ingegraven achteraan het gebouw ter voorziening van alle sanitaire installaties van de uitbreiding, maar ook van de warmtewisselaar van de ventilatiegroep, waardoor het mogelijk is om een “gratis” verkoeling te verwezenlijken van de ventilatielucht tijdens de zomermaanden.

Technische fiche